چکیده :
in moral creativity, john wall argues that moral life and thought are inherently and radically creative.
human beings are called by their own primordially created depths to exceed historical evil and tragedy through the ongoing creative transformation of their world.
this thesis challenges ancient greek and biblical separations of ethics and poetic image-making, as well as contemporary conceptions of moral life as grounded in abstract principles or preconstituted traditions.
taking as his point of departure the poetics of the will of paul ricoeur, and ranging widely into critical conversations with continental, narrative, feminist, and liberationist ethics, wall uncovers the profound senses in which moral practice and thought involve tension, catharsis, excess, and renewal.
in the process, he draws new connections between sin and tragedy, practice and poetics, and morality and myth.
rather than proposing a complete ethics, moral creativity is a meta-ethical work investigating the creative capability as part of what it means, morally, to be human.
this capability is explored around four dimensions of ontology, teleology, deontology, and social practice.
in each case, wall examines a traditional perspective on the relation of ethics to poetics, critiques it using resources from contemporary phenomenology, and develops a conception of a more original poetics of moral life.
in the end, moral creativity is a human capability for inhabiting tensions among others and in social systems and, in the image of a creator, creating together an ever more radically inclusive moral world.
ترجمه ماشینی:
جان وال در خلاقیت اخلاقی استدلال می کند که زندگی و اندیشه اخلاقی ذاتاً و اساساً خلاق هستند.
انسانها به واسطه اعماق آفریده اولیه خودشان فراخوانده شده اند تا از طریق دگرگونی خلاقانه مداوم دنیایشان از شر و تراژدی تاریخی فراتر روند.
این پایان‌نامه جدایی‌های یونان باستان و کتاب مقدس از اخلاق و تصویرسازی شاعرانه، و همچنین مفاهیم معاصر از زندگی اخلاقی را که بر اساس اصول انتزاعی یا سنت‌های از پیش ساخته شده است، به چالش می‌کشد.
وال با در نظر گرفتن شاعرانگی اراده پل ریکور، و گستره وسیعی از گفتگوهای انتقادی با اخلاق قاره‌ای، روایی، فمینیستی و آزادی‌خواهانه، حواس عمیقی را آشکار می‌سازد که در آن تمرین و تفکر اخلاقی شامل تنش، کاتارسیس، افراط و تفریط است.
و تجدید در این فرآیند، او پیوندهای جدیدی بین گناه و تراژدی، تمرین و شاعرانگی، و اخلاق و اسطوره ایجاد می کند.
خلاقیت اخلاقی به جای پیشنهاد یک اخلاق کامل، یک کار فرااخلاقی است که قابلیت خلاقیت را به عنوان بخشی از معنای اخلاقی انسان بودن بررسی می کند.
این قابلیت در چهار بعد هستی شناسی، غایت شناسی، دیونتولوژی و عمل اجتماعی بررسی می شود.
در هر مورد، وال دیدگاه سنتی در رابطه اخلاق با شاعرانگی را بررسی می‌کند، آن را با استفاده از منابع پدیدارشناسی معاصر نقد می‌کند، و تصوری از شاعرانگی بدیع‌تری از زندگی اخلاقی ایجاد می‌کند.
در پایان، خلاقیت اخلاقی یک قابلیت انسانی برای سکونت در تنش‌ها در میان دیگران و در نظام‌های اجتماعی است و در تصویر یک خالق، یک جهان اخلاقی رادیکال‌تر را ایجاد می‌کند.